Kontekst kulturowy

Encyklopedia PWN

cywilizacja

[łac. civilis],

poziom rozwoju osiągnięty przez społeczeństwo w danej epoce historycznej

funkcjonalizm

[łac.],

etnogr. orientacja teoretyczna i metodologiczna w antropologii społecznej i etnologii;

Galeria „Remont”,

awangardowa galeria działająca w Warszawie 1972–79, zał. i prowadzona przez H. Gajewskiego;

Herder Johann Gottfried von Wymowa

, ur. 25 VIII 1744, Morąg (niem. Mohrungen) k. Olsztyna, zm. 18 XII 1803, Weimar,

niemiecki pisarz, filozof historii, jeden z głównych prekursorów nowego nurtu w literaturze niemieckiej Sturm und Drang.

historia Kościoła,

dyscyplina teol. wyodrębniona w XVII w., obejmująca dzieje Kościoła powszechnego, a także poszczególnych Kościołów chrześc. w kontekście historii zbawienia, rozwoju instytucjonalnego, kształtowania się refleksji teologicznej oraz sytuacji polit., społ. i kulturowej.

kompetencja językowa,

zdolność do odpowiedniego (stosownego) zachowania się językowego, komunikacyjnego czy ogólnie kulturowego.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>